Kleurbepaling van noten – van grondstof tot eindproduct
De kleur van noten is een belangrijke indicator voor hun kwaliteit, versheid en verwerking. Aangezien noten een natuurlijk product zijn, varieert hun kleur afhankelijk van de variëteit, herkomst, rijpheid en bewaaromstandigheden. Tijdens de productie en verwerking kunnen om verschillende redenen kleurveranderingen optreden.
Enerzijds hebben de verschillende soorten noten van nature verschillende kleuren. Hazelnoten zijn bijvoorbeeld lichtbruin tot donkerbruin, amandelen zijn roomwit zonder schil of roodbruin met schil, walnoten kunnen lichtbruin tot donkerbruin zijn met enkele grijze of zwarte vlekken, cashewnoten zijn meestal ivoorkleurig tot licht gelig.
Anderzijds treden er tijdens de verwerking ook kleurveranderingen op:
- Drogen
- Na het oogsten worden noten vaak gedroogd om hun houdbaarheid te verlengen.
- Dit proces kan leiden tot lichte verdonkering, vooral bij hoge temperaturen.
- Roosteren – te licht of te donker, te kort of te lang geroosterd?
- Tijdens het roosteren karamelliseren de natuurlijke suikers in de noten, waardoor ze bruin worden.
- Afhankelijk van de mate van roosteren kan de kleur variëren van licht goudkleurig tot diepbruin.
- De Maillardreactie (een chemische reactie tussen aminozuren en suiker) draagt ook bij aan de kleurintensivering.
- Kruiden en verwerking
- Zout, kruiden of karamel coatings kunnen de kleur ook veranderen.
- Met honing of suiker geglazuurde noten hebben vaak een donkerder, glanzend laagje.
- Van geblancheerde noten (bijv. amandelen) wordt de schil verwijderd, waardoor ze lichter van kleur lijken.
- Opslag en oxidatie
- Noten kunnen na verloop van tijd oxideren, vooral als ze worden blootgesteld aan licht, zuurstof of vocht.
- Dit kan leiden tot ongelijkmatige verdonkering of het verschijnen van grijze vlekken, wat duidt op kwaliteitsverlies.
Kleurmeting voor kwaliteitscontrole van noten
Samengevat hangt de kleur van een noot af van verschillende factoren, van de variëteit tot de verwerking en opslag. Een uniforme, verse kleur wordt over het algemeen beschouwd als een teken van kwaliteit en leidt tot een grotere aanvaarding door de consument.
Kleur is een belangrijke kwaliteitsindicator en wordt in de voedingsindustrie gemeten met spectrofotometers. Deze apparaten, zoals de Aeros spectrofotometer van HunterLab, maken een objectieve en nauwkeurige kleuranalyse mogelijk, zelfs voor onregelmatige oppervlakken zoals noten en andere snacks.
Ontdek in detail in ons toepassingsrapport “Kleurmeting van noten” hoe fabrikanten en producenten de kleur van noten kunnen garanderen, wat de uitdagingen zijn bij monsterbehandeling en hoe HunterLab u kan ondersteunen met zijn productportfolio om uw product colorimetrisch te bepalen.
Kleurmeting van andere notenproducten zoals spreads
Fabrikanten van spreads op basis van noten, zoals pindakaas, amandelboter en andere notenboters, worden met vergelijkbare uitdagingen geconfronteerd. Maar omdat het monster meestal pasteus is, d.w.z. halfvast en smeerbaar, maar vloeibaarder of vaster kan worden door temperatuurschommelingen, spelen andere vereisten voor kwaliteitsborging een rol.
Hier raden de colorimetrie-experts van HunterLab het nieuwe compacte ColorFlex L2 kleurmeetapparaat aan: de crème of pasta wordt in een cuvet verspreid, op het apparaat geplaatst en gemeten. Of het Aeros meetapparaat kan hier ook worden gebruikt. Afhankelijk van de grootte van de opening van de verpakking van het eindproduct kan de Aeros sensor het monster in de verpakking van bovenaf meten zonder contact.
Onze ervaren applicatie-ingenieurs zullen je adviseren welke van de twee varianten je moet gebruiken. Neem contact op met het HunterLab Europe team, we horen graag van u!
